Leghorn Yumurta tavuğu menşei İtalya’nın Toskana bölgesine ait bir cinstir. Bu cins tavuklar ilk kez 1828’de İtalya’nın Livorno limanından ABD’ye gönderilmiştir. Daha önceleri İtalyan tavuğu olarak adlandırılan bu cinse daha sonra Leghorn ismi verilerek adı değiştirilmiştir. Leghorn tavuğun İngiltere’de ilk görülldüğü zamanlar ise 1870’de ABD üzerinden getirildiğinde olmuştur. En sık rastlanan varyasyon ise o Beyaz Leghorn olan pek çok ülkede yumurtacı tavuk olarak kullanılmaya başlanılmıştır.
Leghorn Tavuğunun Tarihi
Leghorn cinsinin kaynağı kesin olarak belli değildir. Kırsal Toskana’daki yerel cinslerden üretildikleri düşünülmektedir. Yukarı dada belirttiğimiz üzere “İtalyan” olarak anılan bu tavuk cinsi, ilk kez 1865’te Worcester, Massachusetts’de Leghorn olarak değiştirilmiştir.
Leghorn Amerikan kurumlarınca 1874’te resmi olarakta tarihe geçmiştir. Siyah, beyaz ve kahverengi (açık kahve ve koyu kahve) kabul görülen ilk resmi renkleridir. Gül ibikli kahverengi olan 1883’de, gül ibikli beyaz 1886’da kabul görülmüştür. Tek ibikli buff ve gümüş 1894’de, kırmızı, siyah kuyruklu kırmızı ve Columbian ise 1929’da görülmüştür. 1981’de gül ibikli siyah, buff, gümüş ve golden duckwing varyasyonlarına da rastlanmıştır.
İtalya’dan türeyen Leghorn, İngiltere’ye ABD üzerinden gönderilmiş, sonraları ise İngiltere bu cinsi anavatanı İtalya’ya satmaya yani ihraca başlamıştır. 1868’de New York’da bir televizyon programında ilk kez ödül kazanan Beyaz Leghorn tavukları 1870’de İngiltere’ye de gönderilmeye karar verilmiştir. Pyle Leghorn tavukları da 1880’ler de ilk kez İngiltere’de geliştirilmiş, gold ve silver duckwings de Japon Phoenix ve Yokohama cinsleri ile yapılan melezlemeler sonucu yine buradan türemiştir. Buff Leghorn ise ilk kez 1885’de Danimarka’da rastlanmıştır.
Leghorn Tavuğunun bireysel özellikleri
İtalya’da on farklı renk resmi olarak tanınmaktadır. Alman Leghorn varyasyonu Italiana için ayrı bir İtalyan standardı mevcuttur. Fransız Kümes Hayvanları Federasyonu Leghorn cinsini dörde ayırmıştır. Amerikan beyaz, İngiliz beyaz, eski tip (altın – somon) ve modern tip olarak bilinmektedir. Bunlar da büyük tavuklar için 17, bodur tavuklar için 14 ayrı renk varyasyonuna dağılmaktadır. Dahası bir autosexing (cinsiyet kromozomu üzerindeki genlerle yavruya geçmiş ve bu genler tarafından oluşturulmuş) varyasyon da bilinmektedir. Bu varyasyonun adı Cream Legbar olarak tarihe geçmiştir.
Kullanımı
Leghorn cinsinin yumurta verimliliği oldukça iyidir. Yılda ortalama 280 yumurta verdiği gözlemlenmiştir, bu rakam bazen 300 – 320’lere kadar çıkmaktadır. Yem – yumurta dönüşümü gayet iyidir. Günlük 125 gram yem yemektedirler. Leghorn cinsi tavuklar nadiren gurk olmaktadırlar, bu da yumurta üretimi için avantajlı bir durumdur anne gurk olmadığı için yumurta civcive dönüşemez. Leghorn çabuk olgunlaşan bir cins tavuktur. Etlik olarak kullanılmaya çok uygun değillerdir. Verimli ve oldukça aktif toplayıcıdırlar. İnsanla irtibattan sakınmaktadırlar, sinirli ve değişen bir karakterleri vardır. Verimli yumurta veren Leghorn, embriyonik ve kanatlılarla ilgili aynı zamanda biyolojik araştırmalar yapan laboratuvarlarda da kullanılmaktadır.
